Boş yatak

Nasıl oldu bende tam olarak bilmiyorum. evet yine hayvanlara karşı herkesin beslediği duygulardan daha aşırıya kaçan duygular besliyordum onlara. eve de yavru bir golden aldıktan sonra hayat benim için daha sevilesi biyer haline gelmişti. eve gelmemin bir sebebi vardı artık. kapıyı açtığımda beni kapıda bekleyen dışarı uğurlayan biri. onunla yatıp onunla kalkmak, ben ağladığımda ağlaması ve her anımızı birbirimizle geçirmemiz.. yatağımın eksilmezi olmuştu. o olmayınca bende uyuyamıyordum, mesela eğitime yolladığımızda.. bugün eve annemin bir arkadaşı geldi. ve zeytini sevdikten sonra ben her zamanki gibi selam verip odama doğru yürüyodum normalde ben nereye gidersem gelen zeytinin ayak sesleri gelmedi. bir an başına bişey gelmesi mümkün olmasa da endişeyle kafamı çevirdim ve zeytinle gözgöze geldik bikaç kere gördüğü adamın ayakdibine benim ayakdibime oturur gibi oturmuş suçlulukla bana bakıyodu ama kuyruğu bile kıpırdamıyo, gözleri açık ölü taklidi yapıyordu sanki bana. düşündüm zeytin daha genç, hareketli ve heyecanlı bi miniğimiz. belki de o yüzden zaman geçirip gelicek diye bekledim odamda usulca. saatler geçti bu sürede her an gelmesini bekledim tabi en sonunda dayanamadım 'ZEYTİN!' diye bağırdım saniyeler sonra soluk soluğa odama geldi ve kısa süre baktıktan sonra kıçını dönüp koşarak salona gitti. uzun süre şokunu atlatamadım bunun belki çok basitti ama benim beklentim böyle değildi. uzun süre dışarıyı izleyip ardı ardına sigara içtim ve salonda halinden çok memnun olduğundan sanırım sesi soluğu çıkmıyordu.bir ara benden de ses soluk çıkmadığı için sanıyorum odama bana bakmaya geldi bana baktı ve bende ona tüm kırgınlığımla baktım. yetersiz bir gönül alma çabasıyla yanımda iki dakika kadar durup tekrar gitti. zeytin her zaman benim biriciğimdi ama 1.5 yıldır birbirimizin herşeyi olduğumuz canlı beni satmıştı yada ben öyle hissettim yada abarttım bilmiyorum. saat 8.30 a geliyo ve ben zeytin gelmedi diye uyuyamadım. ne zaman uyurum yada o ne zaman gelir hiçbir fikrim yok. tek bildiğim şey onu bekliyorum